Declaratieregels bij tandtechniek in eigen beheer

Behalve in tandtechnische laboratoria worden veel tandtechnische werkstukken door de zorgaanbieder zelf vervaardigd. Dat kan zijn door de zorgverlener, maar ook door een tandtechnieker binnen de praktijk of binnen een bedrijf waarvan de zorgaanbieder (of zorgverlener) de eigenaar is. Voor de declaratie daarvan gelden sinds 1 januari 2019 nieuwe regels.

Enkele leden van de VLHT zijn tevens zorgaanbieder. Per 1 januari dienen zij de tandtechniek in eigen beheer via aparte codes, de zogenaamde Q-codes te declareren bij de zorgverzekeraars. In bijgaand document vind u meer informatie hierover.

Bij tandtechniek in eigen beheer gelden zoals bekend vaste tarieven, die door de NZa zijn vastgesteld. Deze tarieven worden ook door veel labs gebruikt, maar die zijn in principe vrij in hun tariefstelling. Sterker, een uniform tarief voor tandtechnisch laboratoria, zou in strijd zijn met het mededingingsrecht.

Bij de beantwoording van de vraag of er sprake is van tandtechniek in eigen beheer, wordt gekeken of de organisatie zelf invloed heeft op de prijs(vorming). Dit zal doorgaans het geval zijn als de zorgaanbieder zeggenschap heeft over de tandtechnische afdeling. Wanneer er sprake is van invloed op de prijs(vorming) door deze zeggenschap, dan gelden dus de maximumtarieven voor tandtechniek in eigen beheer.
Zeggenschap houdt in: de mogelijkheid om op grond van feitelijke of juridische omstandigheden strategische invloed uit te oefenen op de activiteiten van een onderneming en daarmee ook op de prijsvorming.
Zeggenschap kan bijvoorbeeld worden verkregen door de verwerving van participaties in het kapitaal, verwerving van vermogensbestanddelen, uit hoofde van een overeenkomst, of op enige andere wijze.